Marcador do discurso

Os marcadores do discurso, tamén chamados "ligazóns extraoracionais" ou "conectores argumentativos", "extraoracionais", "procesadores textuais" etc., son unidades lingüísticas invariables que non exercen unha función sintáctica no marco da predicación oracional. Son, pois, elementos marxinais. Posúen un cometido coincidente no discurso: o de guiar, de acordo coas súas distintas propiedades morfosintácticas, semánticas e pragmáticas, as inferencias que se realizan na comunicación^[1].

1. ↑ VV. AA., Gramática descriptiva da lingua española, p. 4057